MabCampath (alemtuzumab) – Samantekt á eiginleikum lyfs - L01XC04

Aldraðir (eldri en 65 ára)

Ráðleggingar eru eins og greint er frá að ofan fyrir fullorðna. Fylgjast ætti vel með sjúklingum (sjá kafla 4.4).

Ekki hefur verið sýnt fram á öryggi og verkun MabCampath hjá börnum yngri en 17 ára. Engar upplýsingar liggja fyrir.

Lyfjagjöf

MabCampath-lausnina skal útbúa samkvæmt leiðbeiningum sem gefnar eru í kafla 6.6. Lyfið á að gefa með innrennsli í bláæð á um það bil 2 klukkustundum.

authorised

Bráðar aukaverkanir, sem geta komið fyrir viðnofyrstu stækkun skammta og sumar vegna losunar cýtókína eru lágur blóðþrýstingur, kuldahrollur, sótthiti, mæði, kalda og útbrot. Aðrar aukaverkanir eru ógleði, ofsakláði,productuppköst, þreyta, mæði, höfuðverkur, kláði, niðurgangur og berkjukrampar. Tíðni aukaverkana við innrennsli var mest í fyrs viku meðferðar og minnkaði aðra og þriðju vikuna bæði hjá sjúklingum sem fengu MabCampath sem fyrstu meðferð og þeim sem fengið höfðu meðferð áður.

Ef þessir kvillar eru í meðallagi miklir eða alvarlegir skal halda áfram með sömu skammta og með viðeigandi forlyfjagjöf, áður en skammtar eru stækkaðir, þar til hver skammtur þolist vel. Ef meðferð er hætt lengur en í 7 daga skal gefa MabCampath á ný í hægt stækkandi skömmtum.

Tímabundinn lágþrýstingur (blóðþrýstingslækkun) hefur komið fyrir hjá sjúklingum sem fá

MabCampath. Auðsýna skal gætni við meðferð sjúklinga með blóðþurrðarsjúkdóm í hjarta, hjartaöng Medicinalog/eða hjá sjúk ingum sem fá háþrýstingsmeðferð. Dæmi eru um kransæðastíflu og hjartastopp í

tengslum við innrennsli MabCampath hjá ofangreindum sjúklingum.

Mat og áframhaldandi eftirlit með hjartastarfsemi (t.d. hjartaómskoðun, hjartsláttur og líkamsþyngd) skal haft í huga hjá sjúklingum sem fengið hafa meðferð með efnum sem geta stuðlað að

turverkunum á hjarta.

Mælt er með því að sjúklingum séu gefnir sterar sem forlyf, um munn eða í bláæð, 30-60 mín. fyrir hvert MabCampath innrennsli á meðan verið er að auka skammta og eins og þörf er á samkvæmt klínísku mati. Hætta má steranotkun ef við á þegar skammtahækkun hefur verið náð. Auk þess má gefa andhistamín um munn, t.d. 50 mg dífenhýdramín og verkjalyf, t.d. 500 mg parasetamól. Í þeim tilfellum þar sem alvarlegir fylgikvillar tengdir innrennsli eru viðvarandi má lengja innrennslistímann upp í 8 klst. frá þeim tíma þegar MabCampath var blandað til innrennslis.

Alvarleg eitilfrumufækkun er óhjákvæmileg afleiðing af lyfjafræðilegum áhrifum MabCampath og getur varað lengi. Fjöldi CD4- og CD8-T-frumna fer vaxandi frá 8-12 viku meðferðar og heldur áfram

að jafnast í nokkra mánuði eftir lok meðferðar. Hjá sjúklingum sem fá MabCampath sem fyrstu meðferð hafði CD4+ fjöldinn ≥ 200 frumur / l náðst 6 mánuðum eftir meðferð en 2 mánuðum eftir meðferð var miðgildið hins vegar 183 frumur / l. Hjá sjúklingum sem höfðu fengið meðferð áður og fengu MabCampath var miðgildi tímans til að ná gildinu 200 frumur / l er 2 mánuðir frá síðasta innrennsli með MabCampath en það kann að taka meira en 12 mánuði að koma á svipuðu gildi og áður en meðferð hófst. Þetta kann að valda tækifærissýkingum hjá sjúklingum. Mælt er sterklega með fyrirbyggjandi meðferð gegn sýkingu (t.d. trímetóprím/súlfametoxazóli 1 tafla tvisvar á dag, þrisvar í viku, eða annarri sjúkdómsvörn gegn lungnabólgu af völdum Pneumocystis jiroveci og virks lyfs gegn áblásturssótt, t.d. 250 mg af famcíklóvíri tvisvar á dag), á meðan á meðferð stendur í að minnsta kosti 2 mánuði eftir lok meðferðar með MabCampath eða þar til CD4+ fjöldi er kominn upp í

200 frumur / l eða meira hvort sem kemur síðar.

Líkur á aukinni hættu á aukaverkunum vegna sýkinga aukast mögulega eftir meðferð með mörgum krabbameins- eða líffræðilegum lyfjum.

lýkur.

stofuprófi, sem alvarlega sýkingu og að rjúfa verði meðferð.longerHalda skal áfram að leggja klínískt mat á einkenni CMV-sýkingar á meðan MabCampath meðferð stendur og í a.m.k. 2mánuði eftir að meðferð

Tímabundin daufkyrningafæð af gráðu 3 eða 4 kemur mjög ft fram eftir 5-8 vikur frá upphafi meðferðar. Tímabundin blóðflagnafæð af gráðu 3 eða 4 kemur mjög oft fram á fyrstu tveim vikum

meðferðar og fer síðan að lagast hjá flestum sjúklingum.no Þess vegna ástæða til að fylgjast með

blóðhag hjá sjúklingunum. Ef alvarleg eiturhrif á blóð k ma fram skal rjúfa MabCampath-meðferð þar til ástandið hjaðnar. Meðferð má hefja aftur eftir að eiturhrifin á blóðið hafa hjaðnað (sjá kafla 4.2). Hætta skal notkun MabCampath algjörlega ef upp kemur sjálfsnæmisblóðleysi eða sjálfsnæmisblóðflagnafæð.

Blóðfrumutalninguproductog blóðflagnatalningu skal gera með reglulegu millibili meðan á MabCampath- meðferð stendur og oftar hjá sjúkling m sem fá frumufæð.

Ekki er mælt með því að reglubun ið og skipulegt eftirlit með CD52-tjáningu sé hluti af venjubundinni klínísk i sta fsemi. Samt sem áður gæti verið skynsamlegt að staðfesta CD52-tjáningu ef endurtekin meðfe ð er fy irhuguð. Í fyrirliggjandi gögnum um sjúklinga sem fengu MabCampath sem fyrstu meðferð sást hvo ki minnkun á CD52-tjáningu um það leyti þegar sjúkdómurinn tók að

Medicinalversna né við and át sjúklings.

Sjúklingar geta verið með ofnæmi eða sýnt ofnæmisviðbrögð gegn MabCampath og gegn músa- eða kímeru- einstofna mótefnum.

Nauðsy legt er að hafa tiltæk lyf til meðferðar á ofnæmisviðbrögðum og að grípa til neyðarúrræða ef of æm sviðbrögð koma fram meðan á lyfjagjöf stendur (sjá kafla 4.2).

Karlar og konur á barneignaraldri ættu að nota örugga getnaðarvörn meðan á meðferð með

MabCampath stendur og í 6 mánuði eftir hana (sjá kafla 4.6 og 5.3).

Rannsóknir, sem sérstaklega fást við áhrif aldurs á MabCampath-losun og eiturhrif, hafa ekki verið gerðar. Almennt þola eldri sjúklingar (eldri en 65 ára) frumueyðandi meðferð verr en yngri sjúklingar. Þar sem langvinnt eitilfrumuhvítblæði (CLL) kemur oft fyrir í þessum eldri aldurshópi verður að fylgjast vel með þessum sjúklingum (sjá kafla 4.2). Í rannsóknum á sjúklingum í fyrstu meðferð og á þeim sem höfðu fengið meðferð áður sást enginn verulegur aldurstengdur munur á öryggi og verkun, en gagnagrunnarnir eru litlir.

4.5Milliverkanir við önnur lyf og aðrar milliverkanir

Aukaverkanir hjá sjúklingum í fyrstu meðferð

Upplýsingar um öryggi hjá B-CLL-sjúklingum í fyrstu meðferð byggjast á aukaverkunum sem komu fyrir í slembaðri samanburðarrannsókn sem í tóku þátt 147 sjúklingar sem fengu MabCampath eitt sér í 30 mg skammti í bláæð þrisvar sinnum í viku í allt að 12 vikur, þ.m.t. skammtaaukningartímabilið.

Um það bil 97% sjúklinga í fyrstu meðferð fengu aukaverkanir; algengustu aukaverkanirnar sem greint var frá hjá sjúklingum í fyrstu meðferð komu yfirleitt fram í fyrstu viku meðferðar.

Innan tíðniflokka eru taldar upp þær aukaverkanir sem komu fram við meðferðina með MabCampath og innan 30 daga eftir að meðferð lauk og eru alvarlegustu aukaverkanirnar taldar upp fyrst.

Aukaverkanir sem komið hafa fram við eftirlit eftir markaðssetningu

Aukaverkanir við innrennsli: Alvarlegar og stundum banvænar aukaverkanir, m.a. berkjukrampi, súrefnisþurrð, yfirlið, lungnaíferðir, brátt andnauðarheilkenni (acute respiratory distress syndrome),

öndunarstopp, hjartadrep, óreglulegur hjartsláttur, bráð hjartabilun og hjartastopp, hafa komið fram. Greint hefur verið frá sjaldgæfum tilvikum um alvarlegt bráðaofnæmi og önnur ofnæmisviðbrögð svo sem bráðaofnæmislost og ofsabjúg eftir lyfjagjöf MabCampath. Draga má úr þessum einkennum eða koma í veg fyrir þau með forlyfjagjöf og ef skammtar eru stækkaðir smám saman (sjá kafla 4.4).

Sýkingar af völdum sýkla og sníkjudýra: Alvarlegar, og stundum banvænar sýkingar af völdum veira

Ónæmiskerfi: Greint hefur verið frá alvarlegu og stundum banvænu sjálfsnæmisástauthorisedndi svo sem sjálfsnæmisblóðlýsublóðleysi, sjálfsnæmisblóðflagnafæð, vanmyndunarblóðleysi, Guillain Barré

(t.d, kirtlaveira, inflúensubróðir, lifrarbólga B, fjölhreiðra hvítfrumuheilabólga (PML)), bakteríu-

(þ.m.t. berkla- og afbrigðilegar berklabróðursýkingar, ígulgerlalungnabólga), frumdýra- (t. .

bogfrymilssótt) og sveppasýkingar (t.d. myglusveppasýking í nefi og heila (rhinocerebral mucormycosis)) hafa komið í ljós við eftirlit eftir markaðssetningu þar með talin endurvakning undirliggjandi sýkinga. Ráðlögð fyrirbyggjandi meðferð gegn sýkingu virðist verka vel til að draga úr hættu á sýkingum af völdum PCP og herpes sýkinga (sjá kafla 4.4).

Greint hefur verið frá eitilfrumnafjölgunarröskunum, stundum banvænum, af völdum Epstein Barr veiru.

Blóð og eitlar: Tilkynnt hefur verið um alvarlegar blæðingar.

heilkenni og langvinnt form þess sem er langvinn, mergslíðursviptandi fjöltauga ótarbólga. Einnig hefur sést jákvætt Coombs-próf. Einnig hefur verið greint frá hýsilsótt s m t ngist blóðgjöf (Transfusion Associated Graft Versus Host Disease – TAGVHD).

Efnaskipti og næring: Greint hefur verið frá banvænu æxlislýsuheilke ni.

Taugakerfi: Greint hefur verið frá innankúpublæðingu sem var banvæn hjá sjúklingum með

Sjúklingar hafa fengið endurtekna, einstaka skammta allt upp í 240 mg af MabCampath. Tíðni aukaverkana af gráðu 3 eða 4, svo sem sótthiti, blóðþrýstingsfall og blóðleysi, getur verið meiri hjá þessum sjúklingum. Ekki er þekkt sértækt mótefni gegn ofskömmtun af MabCampath. Meðferð felst í því að hætta MabCampath-gjöf g gefa stuðningsmeðferð.

Flokkun eftir verkun: æxlishemjandi lyf

Alemtuzumab er erfðafræðilega myndað, manna, einstofna IgG- kappa mótefni sértækt fyrir 21-28 kD glýkóprótein (CD52) á yfirborði eitilfrumna sem fyrst og fremst kemur fyrir á yfirborði eðlilegra og illkynja B- og T-eitilfrumna í blóði. Alemtuzumab var myndað með því að setja sex samsvörunar- ákvarðandi svæði úr einstofna rottu-IgG2a inn í manna-IgG1 ónæmisglóbúlín-sameind.

Alemtuzumab veldur niðurbroti eitilfrumna með því að bindast CD52, yfirtjáðum, ekki-mótandi mótefnavaka sem er til staðar á yfirborði nær allra B- og T-eitilfrumna, auk einkjörnunga, hóstarkirtilsfrumna og stórra átfrumna. Mótefnið leiðir til niðurbrots eitilfrumna með virkjun hjástoðar og mótefnaháðu, frumubundnu frumudrápi. Mótefnið hefur fundist í lágu hlutfalli (< 5%) á blóðkyrningum en ekki á rauðkornum eða blóðflögum. Alemtuzumab virðist ekki skemma stofnfrumur blóðmyndunar eða forstigsfrumur.

Frumuerfðagreining hjá B-CLL-sjúklingum í fyrstu meðferð:

Stöðugt færist í vöxt að litið sé svo á að litningamynd (cytogenetic profile) B-CLLauthorisedveiti mikilvægar upplýsingar um batahorfur og hafi forspárgildi um svörun við ákveðnum meðferðum. Hjá sjúklingum í

fyrstu meðferð (n=282) þar sem litningaupplýsingar lágu fyrir (FISH) í rannsókn 4, uppgötvuðust litningagallar hjá 82% en eðlileg litningagerð hjá 18%. Litningagallar voru flokkaðir samkvæmt

stigveldislíkani Döhners. Hjá sjúklingum í fyrstu meðferð sem fengu annaðhvort Campa eða

clorambucil var 21 sjúklingur með 17p brottfall, 54 með 11q brottfall, 34 með þrístæðu 12, 51 með eðlilega litningagerð og 67 með 13q brottfall.

MabCampath samanborið við clorambucil. Þá sást hneigðlongertil betra h ildar svörunarhlutfalls hjá sjúklingum með 17p brottfall sem fengu meðferð með MabCampath (64% samanborið við 20%; p=0,0805). Hvað varðar fullkomið sjúkdómshlé náðist einnig betri ára ur hjá sjúklingum með 13q brottfalla sem fengu meðferð með MabCampath (27% sama b rið við 0%; p=0,0009). Miðgildi lifunar án versnunar sjúkdómsins var hærra hjá sjúklingum með 13q brottfall sem fengu meðferð með MabCampath (24,4 samanborið við 13,0 mánuðir; p=0,0170 agskipt eftir Rai stigum). Hneigð til bættrar lifunar án versnunar sjúkdómsins sást hjánosjúklingum með 17p brottfall, þrístæðu 12 og eðlilega litningagerð en þetta náði ekki að verða marktækt vegna smæðar úrtaksins.

Heildar svörunarhlutfall var betra hjá sjúklingum með einhvers konar 11q b ottfall (87% samanborið

við 29%; p<0,0001) eða 13q brottfall (91% samanborið við 62%; p=0,0087) s m fengu meðferð með

Mat á CMV með PCR:

Í slembuðu samanburðarannsókninniproductá sjúklingum í fyrstu meðferð (rannsókn 4) voru sjúklingar í

MabCampath hlutanum prófaðir vik lega með tilliti til CMV og til þess notuð PCR greining (polymerase chain reaction) frá byrj n til loka meðferðar og á 2 vikna fresti fyrstu 2 mánuðina eftir meðferðarlok. Í þessari rannsókn var tilkynnt um einkennalaust, jákvætt PCR vegna CMV hjá 77/147

(52,4%) sjúklinga sem fengu meðferð með MabCampath; sjaldnar var tilkynnt um CMV sýkingu með einkennum eða hjá 23/147 sjúklingum sem fengu meðferð með MabCampath (16%). Í MabCampath arminum fengu 36/77 (46.8%) sjúklinga með einkennalausa, PCR jákvæða CMV veirueyðandi meðferð og hjá 47/77 (61%) þessara sjúklinga var MabCampath meðferðin rofin. Einkennalaus, PCR

jákvæð svörun varðandi CMV eða PCR jákvætt CMV með einkennum meðan á meðferð með

MedicinalB-CLL sjúkli gar sem áður höfðu fengið meðferð:

MabC mp th stóð höfðu engin mælanleg áhrif á lifun án versnunar sjúkdóms.

Ákvörðun á virkni MabCampath er byggð á tíðni heildar svörunar og lifunar. Upplýsingar úr þrem B- CLL-rannsóknum án samanburðar eru teknar saman í töflunni hér að neðan:

viðtökum). Við endurtekna gjöf og þar af leiðandi uppsöfnunarþéttni í plasma nálgaðist brotthvarf núllstigshvörf. Helmingunartíminn var 8 klst. (á bilinu 2-32 klst.) eftir fyrsta 30 mg skammtinn og var 6 dagar (á bilinu 1-14 dagar) eftir síðasta 30 mg skammtinn. Jafnvægisþéttni náðist eftir gjöf í um 6 vikur. Enginn sjáanlegur munur var á lyfjahvörfum milli karla og kvenna og ekki heldur neinn munur milli aldursflokka.

5.3 Forklínískar upplýsingar authorised

Forklínískt mat á alemtuzumabi í dýrum hefur takmarkast við cynomolgus-apa vegna þess að CD52 mótefnavakinn kemur ekki fyrir hjá öðrum tegundum en prímötum.

Algengustu áhrif meðferðar hjá þessari dýrategund birtust í eitilfrumufæð. Væg uppsöfnuð áhrif á magn eitilfrumueyðingar komu fram við rannsóknir á endurteknum skömmtum og samanburði við staka skammta. Eitilfrumueyðingin gekki fljótt til baka eftir að skammtar voru stöðvaðir. Afturkvæm daufkyrningafæð kom í ljós eftir daglega lyfjagjöf í bláæð eða undir húð í 30 daga en ekki ef ir staka skammta eða daglega skammta í 14 daga. Meinvefjafræðileg rannsókn á beinmergssýn m sýndi ekki neinar marktækar breytingar sem stafað gætu af meðferðinni. Stakir skammtar, 10 og 30 mg/kg í bláæð, komu af stað meðalmiklu til miklu blóðþrýstingsfalli ásamt vægum hj rt hr ðslætti.

MabCampath Fab-binding fannst í eitilvefjum og í einkjörnunga-átfrumuke finu. Marktæk Fab- binding fannst einnig í æxlunarfærum karldýra (eistalyppu, sæði, sæðisblöð ungi) og í húð.

Engar aðrar niðurstöður úr áðurnefndum rannsóknum á eiturhrifum veita upplýsingar sem eru marktækar fyrir klíníska notkun.

Engar skamm- eða langtíma dýratilraunir hafa verið gerðar með MabCampath til að meta krabbameinsmyndunar- eða stökkbreytiáhrif lyfsins.

Ekki er v tað um ósamrýmanleika við önnur lyf. Hins vegar skal ekki bæta öðrum lyfjum við

MapCampath innrennslislyfið eða gefa þau með innrennsli samtímis um sömu innrennslisslöngu.

6.3 Geymsluþol

Óopnuð lykja: 3 ár.

Blönduð lausn: MabCampath inniheldur ekki nein rotvarnarefni. MabCampath ætti að nota innan

8 klst. eftir þynningu. Lausnir má geyma við 15°C-30°C eða í kæli. Þetta á þó aðeins við ef blöndun lausnarinnar fer fram með smitgát og ef lausnin er varin fyrir ljósi.

9. DAGSETNING FYRSTU ÚTGÁFU MARKAÐSLEYFIS/ENDURNÝJUNAR MARKAÐSLEYFIS

Dagsetning fyrstu útgáfu markaðsleyfis: 06/07/2001

Dagsetning síðustu endunýjunar: 10/07/2011

meðferð hafði CD4+ fjöldinn ≥ 200 frumur / l náðst 6 mánuðum eftir meðferð en 2 mánuðum eftir meðferð var miðgildið hins vegar 183 frumur / l. Hjá sjúklingum sem höfðu fengið meðferð áður og fengu MabCampath var miðgildi tímans til að ná gildinu 200 frumur / l er 2 mánuðir frá síðasta innrennsli með MabCampath en það kann að taka meira en 12 mánuði að koma á svipuðu gildi og áður en meðferð hófst. Þetta kann að valda tækifærissýkingum hjá sjúklingum. Mælt er sterklega með

áblásturssótt, t.d. 250 mg af famcíklóvíri tvisvar á dag), á meðan á meðferð stendur og í að minnsta kosti 2 mánuði eftir lok meðferðar með MabCampath eða þar til CD4+ fjöldi er kominn upp í

fyrirbyggjandi meðferð gegn sýkingu (t.d. trímetóprím/súlfametoxazóli 1 tafla tvisvar á dag, þrisvar í viku, eða annarri sjúkdómsvörn gegn lungnabólgu af völdum Pneumocystis jiroveciauthorisedog virks lyfs gegn einkenni CMV-sýkingar á meðan MabCampath meðferð stendur og í a.m.k. 2mánuði eftir að meðferð

200 frumur / l eða meira hvort sem kemur síðar.

Líkur á aukinni hættu á aukaverkunum vegna sýkinga aukast mögulega eftir meðferð með mörgum krabbameins- eða líffræðilegum lyfjum.

Vegna hættu á hýsilsótt sem tengist blóðgjöf (Transfusion Associated Graft Versus Host Disease

– TAGVHD) er mælt með að sjúklingar sem hafa fengið meðferð með MabCampath fái geislað blóð

eða blóðhluta

Ekki er sjálfgefið að líta beri á einkennalausan CMV-veirudreyra, sem er staðfestur með rannsókna- stofuprófi, sem alvarlega sýkingu og að rjúfa verði meðferðlonger. Halda skal áf am ð leggja klínískt mat á

lýkur.

Tímabundin daufkyrningafæð af gráðu 3 eða 4 kemur mjög oft fram eftir 5-8 vikur frá upphafi meðferðar. Tímabundin blóðflagnafæð af gráðu 3 eða 4 kemur mjög oft fram á fyrstu tveim vikum meðferðar og fer síðan að lagast hjá flestum sjúklingum. Þess veg a ástæða til að fylgjast með blóðhag hjá sjúklingunum. Ef alvarleg eiturhrif á blóð k ma fram skal rjúfa MabCampath-meðferð þar til ástandið hjaðnar. Meðferð má hefja aftur eftir að eiturhrifin á blóðið hafa hjaðnað (sjá kafla 4.2). Hætta skal notkun MabCampath algjörlega ef uppnokemur sjálfsnæmisblóðleysi eða sjálfsnæmisblóðflagnafæð.

Blóðfrumutalningu og blóðflagnatalningu skal gera með reglulegu millibili meðan á MabCampath- meðferð stendur ogproductoftar hjá sjúklingum sem fá frumufæð.

Ekki er mælt með því að reglub ndið og skipulegt eftirlit með CD52-tjáningu sé hluti af venjubundinni klínískri starfsemi. Samt sem áður gæti verið skynsamlegt að staðfesta CD52-tjáningu ef endurtekin meðferð er fyrirhuguð. Í fyrirliggjandi gögnum um sjúklinga sem fengu MabCampath sem fyrstu meðferð sást hv ki minnkun á CD52-tjáningu um það leyti þegar sjúkdómurinn tók að versna né við andlát sjúklings.

Sjúklingar geta verið með ofnæmi eða sýnt ofnæmisviðbrögð gegn MabCampath og gegn músa- eða kímeru- einstofna mótefnum.

MedicinalNauðsynlegt er ð hafa tiltæk lyf til meðferðar á ofnæmisviðbrögðum og að grípa til neyðarúrræða ef of æmisviðbrögð koma fram meðan á lyfjagjöf stendur (sjá kafla 4.2).

Karlar og ko ur á barneignaraldri ættu að nota örugga getnaðarvörn meðan á meðferð með

MabCampath stendur og í 6 mánuði eftir hana (sjá kafla 4.6 og 5.3).

Rannsóknir, sem sérstaklega fást við áhrif aldurs á MabCampath-losun og eiturhrif, hafa ekki verið gerðar. Almennt þola eldri sjúklingar (eldri en 65 ára) frumueyðandi meðferð verr en yngri sjúklingar. Þar sem langvinnt eitilfrumuhvítblæði (CLL) kemur oft fyrir í þessum eldri aldurshópi verður að fylgjast vel með þessum sjúklingum (sjá kafla 4.2). Í rannsóknum á sjúklingum í fyrstu meðferð og á þeim sem höfðu fengið meðferð áður sást enginn verulegur aldurstengdur munur á öryggi og verkun, en gagnagrunnarnir eru litlir.

4.5Milliverkanir við önnur lyf og aðrar milliverkanir

Þótt formlegar rannsóknir á milliverkunum MabCampath við önnur lyf hafi ekki farið fram eru klínískt

marktækar milliverkanir MabCampath við önnur lyf eru ekki þekktar. Vegna þess aðMabCampath er erfðatæknilega framleitt mannaaðlagað prótín ætti ekki að þurfa að gera ráð fyrir P450-miðluðum milliverkunum við lyf. Mælt er samt með því að MabCampath sé ekki gefið innan þriggja vikna frá notkun annarra krabbameinslyfja.

Þótt það hafi ekki verið rannsakað er mælt með því að sjúklingar séu ekki bólusettir með lifandi veirubóluefni á a.m.k. næstu 12 mánuðum eftir að MabCampath-meðferð lýkur. Hæfnin til að sýna frumkomið eða síðkomið mótefnasvar við bóluefni hefur ekki verið rannsökuð.

4.6 Frjósemi, meðganga og brjóstagjöf

Meðganga

Engar rannsóknir hafa verið gerðar til að kanna áhrif lyfsins á hæfni til aksturs eða notkunar véla. Hins vegar ber að viðhafa varúð þar sem tilkynnt hefur verið um um rugl og svefnhöfga.

4.8 Aukaverkanir

Í töflunum hér á eftir koma f am aukaverkanir eftir líffæraflokkum samkvæmt MedDRA kerfinu (MedDRA SOC). Tíðnin byggist á gögnum úr klínískum rannsóknum.

Það MedDRA heiti sem helst á við er notað til að lýsa ákveðinni aukaverkun og samheitum hennar, Medicinalsem og sky du ástandi.

Tíð er skilgreind sem mjög algeng (≥ 1/10), algeng (≥ 1/100 til < 1/10), sjaldgæf (≥ /1.000 til < 1/100), mjög sjaldgæfar (≥ 1/10.000 til <1/1.000); koma örsjaldan fyrir (<1/10.000). Engar upplýs ngar eru fyrir hendi varðandi atvik sem hafa lægri tíðni vegna stærðar rannsóknarhópsins,

n=147 hjá sjúklingum í fyrstu meðferð og n= 149 hjá sjúklingum sem höfðu fengið meðferð áður.

Algengustu aukaverkanir sem greint er frá við notkun MabCampath eru: Innrennslistengdar aukaverkanir (hiti, hrollur, lágþrýstingur, ofsakláði, ógleði, útbrot, hraðtaktur, mæði), frumufæð (daufkyrningafæð, eitilfrumnafæð, blóðflagnafæð, blóðleysi), sýkingar (CMV-veirudreyri, CMV- sýking, aðrar sýkingar), einkenni frá meltingarfærum (ógleði, uppköst, kviðverkir) og einkenni frá taugakerfi (svefnleysi, kvíði). Algengustu aukaverkanir eru frumufæð, innrennslistengdar aukaverkanir og ónæmisbæling/sýkingar.

Aukaverkanir hjá sjúklingum í fyrstu meðferð

Upplýsingar um öryggi hjá B-CLL-sjúklingum í fyrstu meðferð byggjast á aukaverkunum sem komu fyrir í slembaðri samanburðarrannsókn sem í tóku þátt 147 sjúklingar sem fengu MabCampath eitt sér í 30 mg skammti í bláæð þrisvar sinnum í viku í allt að 12 vikur, þ.m.t. skammtaaukningartímabilið.

Um það bil 97% sjúklinga í fyrstu meðferð fengu aukaverkanir; algengustu aukaverkanirnar sem greint var frá hjá sjúklingum í fyrstu meðferð komu yfirleitt fram í fyrstu viku meðferðar.